μυριοσαϊτεμένος

μυριοσαϊτεμένος, -η, -ον (Μ)

αυτός που πληγώθηκε άπειρες φορές από βέλη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μυρι(ο)* - + σαϊτεμένος (< σαϊτεύω)].